Kerstgedichten

Gedachten...

Gedachten dwalen vaak terug,
Naar een verleden, korter of langer voorbij, je legt een brug,
Naar vervlogen jaren, die voorbijgingen als het stormachtig getij.
Zoals de zee, soms rustig, kalm, vaak ook woelig, opgezweept door de storm.
Je ziet in gedachten weer de golven,
Maar ze hebben je niet bedolven,
Want je putte steeds kracht uit een bron.
De kracht uit het echte kerstfeest,
De bron van licht, de bron van liefde.
Hoe het leed je dan ook griefde,
De pijn sneed in je hart,
En je gedachten verward...
Van alles in jezelf, maar ook om je heen.
Oorlog, haat, verkilde liefde, soms lijken harten van steen...
Gebroken levens, ziekten, ellende,
Je zou het graag anders zien, maar niemand kan het wenden.
En dan kerstfeest, vrede, een bron van onuitputtelijke krachten.
Kerstfeest, feest van liefde, feest van hoop en verwachten.

Waardering: 6.08 met 26 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Els

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Kerst geeft elk jaar een goed gevoel
Vorige gedicht: Voor iedereen