Kerstgedichten

Jarenlang vierden wij kerstmis met zijn twee.
In gedachten vierden er nog wat kindertjes mee.
Elk jaar weer die wens vol van hoop.
De eerste jaren loop je er niet mee te koop.
Na 10 jaar vechten, gaven we de zware strijd toch op.
Vooral met de kerst waren onze emoties aan de top.
Voor adoptie vond "men" ons al te oud.
Van dat soort berichten word je als mens vanbinnen koud.
Pleegzorg gaf ons de kans toch ons hart te gebruiken.
En liet ons aan het ouderschap ruiken.
Drie jaar terug kwam er een engeltje bij ons aan.
Ons dromerige leventje was van de baan.
Nu weten wij, zij zal altijd bij ons blijven.
Daarom moest ik er een gedichtje over schrijven.
Als een klein engeltje van bijna vier zingt zij alle kerstliedjes mee.
Wij zijn niet langer meer met zijn twee.

Waardering: 6.03 met 63 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Marianne

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: De Kerstman
Vorige gedicht: Nog even te gaan