Kerstgedichten

Mijn eerste kerstfeest

Jaren, decennia gaan voorbij, maar herrineringen blijven.
Je bewaart ze als een kostbare schat of misschien zou je ze willen verdrijven,
Maar ze hebben zich vastgezet in je hart, zoals de herinnering aan mijn eerste kerstfeest,
Ik zal een jaar of twintig zijn geweest,
Nooit eerder had ik de vrede van kerst ervaren,
Het bijzondere gevoel van dat moment kon ik niet verklaren.
Het was opeens of ik de jaren van pijn kon vergeten,
Een nieuwe wereld ging open, waarvan ik het bestaan nooit had geweten.
Er waren opeens mensen die om me gaven,
Bij hen vond ik een veilige haven.
Kerst, altijd onbedacht aan voorbij geleefd, ik kon de sfeer niet goed verdragen.
Maar als je dan merkt dat er toch zijn die om je geven, worden het ineens de mooiste dagen.
Kerst, ik heb het pas laat leren waarderen,
Het verleden kun je niet wenden of keren,
Maar ik heb wel leren zien dat er toch nog mensen zijn,
Die je dragen uit de pijn,
Van het verleden.
Dat is echt kerst.

Waardering: 6 met 16 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Els

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: De kerstgedachte is vredig en lief
Vorige gedicht: Geen kerst