Kerstgedichten

Lichtfeest

Flitsende fonkelende stralen stralen,
Als glinsteringen die je doen verdwalen.
Halve schaduwen als van een onbekende engel getoverd,
Worden door blanke en zwarte huidspiegels veroverd.
Een aroma van kleuren uit elektriciteit geboren,
Warm omringd door een horde van verminkt groen.
Mensen als verstijfd, geboeid door deze schoonheid verkoren,
En weer zoals infantielen met een fonkelnieuw blazoen.
Flinterdunne lichtsplinters splinteren onzichtbaar,
Als uiting van het anders dikwijls genegeerde hogere gebaar.
Vechtend tegen een stroom van warrige stervelingen,
Die voor eens naar Gods hand dingen.

Waardering: 3.68 met 25 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Koen

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Glinsterende ballen tussen het felle dennengroen
Vorige gedicht: Het verlangen naar de Kerst groeit