Kerstgedichten

Onder de blaadjes in het bos,
Bij een grote eik omringd door mos,
Zit een egeltje verscholen voor de kou,
Tegen de regen en de sneeuw, tegen de vroege ochtenddauw.
Maar een zwerver op straat, waar moet die heen?
Een weesje zonder ouders is helemaal alleen.
Een oorlogskind in Afrika heeft nooit liefde gekend,
Een kind in Nigeria is aan de armoede gewend.
Die mensen zou ik graag een beetje warmte willen geven,
Hen ook een gezellig kerstfeest laten beleven.
Want wij zijn de bomen, wij symboliseren het bos,
Geef hen een bed en te eten, wij symboliseren het mos.
Als we allemaal zouden helpen, groot en klein,
Zou het kerstfeest voor iedereen een heel mooi kerstfeest kunnen zijn!

Waardering: 8 met 29 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Kelly

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: In deze tijd is kerst een periode van twee gezellige dagen
Vorige gedicht: Wat is er hier toch aan de hand