Ik brand vanavond mijn kaars voor allen voor wie dat nodig mocht zijn,
Voor elk mens geslagen door verdriet en pijn,
Voor mijn broer Herman die er nu 2 jaar niet meer is,
En die ik nog elke dag zo vreselijk mis,
Voor het slachtoffer van het zinloos geweld,
En voor beide moeders aan wie het is verteld,
Voor de verslaafde en zichzelf verkopende medemens,
Wat ik zo graag een ander leven toe wens,
Voor de vluchteling die bang en ontheemd zijn land verlaat,
Te gast is in dit land en geconfronteerd wordt met racistische haat,
Voor het zwerverskind in de sloppenwijken,
Etend van bergen vuil, lijm snuivend en ziek,
Grijnzend staar je via de televisie me aan,
En ik voel dat ik me als mens zo schaam,
Voor de dwaze moeders in dat andere land,
Ik bid voor uw kruistocht en reik u mijn hand,
Voor een ieder die angst heeft, verdriet of pijn,
Laat mijn lichtje uw gids zijn.
Soms is het geloven in Hem zo moeilijk en ongrijpbaar,
Maar zie, hij gaf ons elkaar.
Hoor mijn kerstwens,
Moslim, christen, boeddhist of jood,
Vergeet de haat en het strijden tot de dood.
Laten we leven als mens,
Leven voor en vooral met elkaar.
Ik wens u mooie dagen en een gelukkig nieuwjaar.
Waardering: 7.72 met 108 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Trudy
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Volgende gedicht: Kerst zijn 2 feestelijke dagen
Vorige gedicht: De ware betekenis van Kerst