Kerstgedichten

En als je eindelijk voor de tv zit,
De avond is lang en je voelt je shit,
Je voelt je moe, het werk was saai.
Je denkt: "Wie geef ik nu een oplawaai?"
Dan komt daar plotseling zo'n idee:
Een kaasje met wat kruidenthee,
Of liever nog een kaassoufflé,
Nee, beter nog een Kerstdiner,
Eet je aan tafel of in de fauteuil,
Maar je bent zo stijf als een aanplakzuil.
Hier heb je dan je bondgenoot,
Een dienblad voor je vermoeide schoot.

Waardering: 7.19 met 32 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Ghiel

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Het begon vroeger al, toen de muziek werd uitgevonden
Vorige gedicht: Een verre reis met een goed doel