KerstHet is vanzelfsprekend, twee geliefden die samen zijn met kerst,
Maar ik heb het nooit meegemaakt, ook al doe ik zo mijn best.
Het is alsof God me wil laten ondergaan als een test,
Ik voel me eenzaam van noord-oost tot zuid-west.
Terwijl ik nog nooit iets/iemand heb gepest,
Maar mijn leven is nu toch wel verpest.
Alleen, lig ik nu in mijn koude nest,
Warmte? Ja, krijg ik van mijn vest.
Nee, ik voel me niet zo best.
I've never been blessed,
It makes me stressed.
Zonde alweer een eenzame kerst, zonder iemand die me zo leuk pest.

Waardering: 5.25 met 4 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Ozie

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Kerstkatten
Vorige gedicht: Er is in de wereld veel ellende

 
© 2006 - 2022 Jan Hengeveld.