Kerstgedichten

Het was mij weer een apart jaar.
Allereerst het heengaan van het koninklijk paar.
Ten tweede opnieuw het zinloos (huiselijk) geweld.
De haat en het gevaar voor een ieder die zijn of haar mening meldt.
Met de dood van Theo van Gogh als absoluut dieptepunt.
De economie blijft in een dip door de dure euromunt.
Maar gelukkig waren er ook veel leuke dingen.
Zoals de Nederlanders die met Olympische medailles naar huis gingen.
Ook in de politiek was weer van alles te beleven.
En deed het Nederlands Elftal ons op euro 2004 weer beven.
Nu met kerst leven wij hopelijk weer in vrede met elkaar.
En toosten we met zijn allen op het nieuwe jaar.

Waardering: 3.45 met 11 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Patrick

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Met kerstmis zingen de mensen liedjes
Vorige gedicht: Even stilstaan, zuchtend in zijn rode pak